Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
Συνοδοιπόρος Πόνος
Είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στον Θεό οι πονεμένοι, αλλά κι όσοι τους συμπονούν, τους συμπαθούν και τους υπηρετούν με διαφόρους τρόπους. Ο Θεός πολύ θα ευλογήσει τους ιατρούς που δεν εκμεταλλεύονται τον πόνο των ασθενών τους, όπως και των νοσηλευτών κι όλων όσων έρχονται σε επαφή μαζί τους με αγάπη. Γνώρισα τέτοιους ανθρώπους κι είδα πλούσια τη θεική ευλογία πάνω τους. Μπορεί να είχαν πιο λίγα χρήματα από συναδέλφους τους, είχαν όμως μία πηγαία χαρά και μιά αληθινή ειρήνη στη συνείδηση, που τους έδινε γλυκό ύπνο, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, κι αυτή ασφαλώς ήταν η καλύτερη αποζημίωση.
Γνώρισα μία γυναίκα πολύ πονεμένη, με πολλές εγχειρήσεις, φτωχή, με μαρτύρια απ' τον άρρωστο κι εμπαθή μέθυσο άνδρα της, να τη βρίζει και να τη δέρνει σχεδόν καθημερινά και με τρία παιδιά προβληματικά, χωρισμένα, άνεργα , με ναρκωτικά και μύρια προβλήματα. Παρ' όλ' αυτά είχε μία μυστική χαρά κι ηρεμία, δοξολογούσε τον Θεό κι υπόμενε. Ήταν δυνατόν ο Θεός να τη λησμονήσει; Πήγε να μου φιλήσει το χέρι και της φίλησα το δικό της!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου