Γέροντας Παΐσιος
Ρίξτε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα σας στην Προσευχή, γιατί αυτή μας κρατεί σε επαφή με τον Θεό και η επαφή αυτή πρέπει να είναι συνεχής.
Γέροντας Παΐσιος




ΟΣΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ-ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΒΑΡΥ ΠΕΝΘΟΣ για το νεκρό εαυτό μου

Εάν θέλουμε η προσευχή ημών να οδηγήσει εις εκείνα τα αποτελέσματα, περί των οποίων μετά τοιούτου θαυμασμού ομιλούν οι Πατέρες και διδάσκαλοι ημών, είναι απαραίτητον όπως ακολουθήσωμεν την διδαχήν αυτών. Πρώτος όρος αυτής είναι η Πίστις εις τον Χριστόν ως
θεό-Σωτήρα. Δεύτερος είναι η επίγνωσις ημών ως αμαρτωλων εν απωλεία. Η συνείδησις αύτη δύναται να φθάση εις τοιούτον βάθος, ώστε ο άνθρωπος να αισθάνηται εαυτόν χείριστον πάντων, τούτο δε παρουσιάζεται οφθαλμοφανές εις αυτόν, ουχί ένεκα των εξωτερικών αυτού πράξεων, αλλά δι' ενοράσεως της αποστάσεως αυτού από του Θεού, και εαυτού ως φορέας δυνάμει παντός κακού. Όσον πλείον ταπεινούμεθα εν τη οδυνηρά μετανοία, τοσούτον ταχύτερον η προσευχή ημών φθάνει εις τον Θεόν. Εάν όμως απολέσωμεν την ταπείνωσιν, τότε ουδεμμία άσκησις δύναται να βοηθήσει ημάς. Η ενέργεια εν ημίν της υπερηφανείας, της κατακρίσεως των αδελφών, η υπεροψία και αντιπάθεια προς τον πλησίον απομακρύνουν ημάς από του πλησίον Κυρίου.
Προσερχόμεθα εις τον Θεόν ως οι έσχατοι αμαρτωλοί. Μεμφόμεθα εαυτούς εις πάντα εν ειλικρινεία. Ουδέν φανταζόμεθα, ουδέν εκζητούμεν, ει μη την άφεσιν και το έλεος. Τοιαύτη είναι η εσωτερική ημών κατάστασις. Ικετεύομεν Αυτόν τον Ίδιον τον Θεόν να βοηθήση ημάς, όπως μή λυπώμεν το Πνεύμα το Άγιον διά των βδελυρών παθών ημών, όπως μη προκαλέσωμεν βλάβη τινά εις τον αδελφό ημών (εις πάντα άνθρωπο). Καταδικάζομεν εαυτούς ως αναξίους του Θεού εις τας βασάνους του άδου. Ουδέν ιδιαίτερον χάρισμα αναμένομεν Άνωθεν, αλλά μόνον ποθούμεν δι' όλων των δυνάμεων ημών να συλλάβωμεν το αληθές νόημα των εντολών του Χριστού και να ζήσωμεν συμφώνως προς αυτάς.
"Μετανοείτε". Οφείλομεν να λάβομεν σοβαρώς υπ' όψιν την κλήσιν του Χριστού: Να
αλλάξωμεν τον τρόπον της εσωτερικής ημών ζωής και κασμοθεωρίας, τας σχέσεις ημών πρός τους ανθρώπους και προς παν φαινόμενον εν τω κτιστώ είναι. Να μην φονεύομεν τους εχθρούς, αλλά να νικώμεν αυτούς δια της αγάπης. Πρέπει να ενθυμώμεθα ότι δεν υπάρχει απόλυτον κακόν. Απόλυτο είναι μόνο το Άναρχον Αγαθόν. Και το Αγαθόν τούτο έδωκεν εις ημάς την εντολήν : "Αγαπάτε τους εχθρούς υμών...καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς ...έσεσθε τέλειοι, ώσπερ ο Πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς τέλειος εστίν". Να παραδώσουμε εαυτούς εις σφαγήν διά τους αδελφούς είναι το κάλλιστον μέσον, όπως αποσπάσωμεν αυτούς εκ της δουλείας του συκοφάντου-Διαβόλου και ετοιμάσωμεν τας ψυχάς αυτών προς αποδοχήν του Θεού, "Ος πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι". Δεν υπάρχει άνθρωπος παντελώς άμοιρος του Φωτός, διότι ο Θεός "φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον". Η εντολή "μη αντιστήναι τω πονηρώ" είναι η πλέον αποτελεσματική μορφή της πάλης κατά του κακού. Η νίκη διά της φυσικής βίας δεν διαρκεί αιωνίως.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Συνοδοιπόρος Πόνος


Είναι ιδιαίτερα αγαπητοί στον Θεό οι πονεμένοι, αλλά κι όσοι τους συμπονούν, τους συμπαθούν και τους υπηρετούν με διαφόρους τρόπους. Ο Θεός πολύ θα ευλογήσει τους ιατρούς που δεν εκμεταλλεύονται τον πόνο των ασθενών τους, όπως και των νοσηλευτών κι όλων όσων έρχονται σε επαφή μαζί τους με αγάπη. Γνώρισα τέτοιους ανθρώπους κι είδα πλούσια τη θεική ευλογία πάνω τους. Μπορεί να είχαν πιο λίγα χρήματα από συναδέλφους τους, είχαν όμως μία πηγαία χαρά και μιά αληθινή ειρήνη στη συνείδηση, που τους έδινε γλυκό ύπνο, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, κι αυτή ασφαλώς ήταν η καλύτερη αποζημίωση.
Γνώρισα μία γυναίκα πολύ πονεμένη, με πολλές εγχειρήσεις, φτωχή, με μαρτύρια απ' τον άρρωστο κι εμπαθή μέθυσο άνδρα της, να τη βρίζει και να τη δέρνει σχεδόν καθημερινά και με τρία παιδιά προβληματικά, χωρισμένα, άνεργα , με ναρκωτικά και μύρια προβλήματα. Παρ' όλ' αυτά είχε μία μυστική χαρά κι ηρεμία, δοξολογούσε τον Θεό κι υπόμενε. Ήταν δυνατόν ο Θεός να τη λησμονήσει; Πήγε να μου φιλήσει το χέρι και της φίλησα το δικό της!

Η "body shop" εποχή μας


Η μεγάλη αρετή της δ ι α κ ρ ί σ ε ω ς δυστυχώς απουσιάζει από την ταραγμένη εποχή μας. Ο υπέρμετρος καλλωπισμός του σώματος, η παρεμβατική παράταση της νεότητος,η παραβατική ενδοφλεβίως..χορήγηση αμφιβόλου προελεύσεως "φαρμακευτικών προιόντων" ή μάλλον υποκατάστατων "ελιξηρίων" χαράς και ευτυχίας, η αγχώδης προσπάθεια μακροζωίας, ο φόβος του θανάτου, τ' όραμα μιάς βιολογικής αφθαρσίας κι αν είναι δυνατόν επίγειας αθανασίας, οδηγούν σε παραλογισμούς, κι ενώ καταπολεμούνται οργανικές ασθένειες, αυξάνονται δυστυχώς υπέρμετρα οι ψυχικές. Ψυχίατροι, ψυχολόγοι και ψυχαναλυτές πλήθαιναν και γίνονται απαραίτητοι κι αναγκαίοι για πολλούς κι ακριβά ψυχοφάρμακα υπερκαταναλώνονται. Η υπερβολική σωματική περιποίηση επιφέρει ενίοτε ψυχική
κατάπτωση. Έτσι, απο-ιεροποιημένος ο άνθρωπος μένει απροστάτευτος, χωρίς πνευματική κάλυψη κι η ζωή φθάνει να μυρίζει Θάνατο.

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ


ΚΥΡΙΕ, βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησε με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο Άγιο Θέλημα Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με γιά το κάθε τι.

Όποιες ειδήσεις κι άν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.

Καθοδήγησέ τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου σε όλα μου τα έργα και τα λόγια. Στίς απρόοπτες περιστάσεις μή μ' αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.

Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογενείας μου και σ' όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

ΚΥΡΙΕ, δος μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της. Καθοδήγησε τη θέληση μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω να υπομένω, να συγχωρώ και ν΄αγαπώ. ΑΜΗΝ.